پرسشنامه شیوه های سبک فرزندپروری بامریند

50%

این پرسش‌نامه باید توسط والدین کودک پر شود.

مشخصات کودک

نام و نام‌خانوادگی:

تاریخ تولد:

جنسیت:

نام مهد یا مدرسه:

پایه تحصیلی:

چندمین فرزند خانواده:

تعداد فرزندان:

در حال حاضر کودک با چه اشخاصی زندگی می‌کند:

مشخصات مادر:

نام:

نام خانوادگی:

سن:

میزان تحصیلات:

شغل:

سن مادر به هنگام بارداری:

مشخصات پدر:

نام:

نام خانوادگی:

سن:

میزان تحصیلات:

شغل:

سن پدر به هنگام بارداری مادر کودک:

مشخصات خواهر یا برادر:

مشخصات کودک اول:

نام و نام خانوادگی:

سن کودک:

میزان تحصیلات:

شغل:

محل تحصیل:

مشخصات کودک دوم:

نام و نام خانوادگی:

سن کودک:

میزان تحصیلات:

شغل:

محل تحصیل:

مشخصات کودک سوم:

نام و نام خانوادگی:

سن کودک:

میزان تحصیلات:

شغل:

محل تحصیل:

مشخصات کودک چهارم:

نام و نام خانوادگی:

سن کودک:

میزان تحصیلات:

شغل:

محل تحصیل:

مشخصات کودک پنجم:

نام و نام خانوادگی:

سن کودک:

میزان تحصیلات:

شغل:

محل تحصیل:

آدرس محل سکونت:

شماره تلفن:

تلفن همراه:

ایمیل:

1) والدین باید به بچه‌های خود اجازه دهند تا هر آنچه را که می‌خواهند انجام دهند.

2) بچه‎ها باید فقط از آنچه که والدینشان می‎گویند، پیروی کنند؛ در غیر این صورت باید آن‌ها را تنبیه کرد.

3) اگر به مشکلات بچه‌ها توجه شود این دردسر را دارد که آن‌ها پرروتر شده و انتظارات بیشتری از والدین داشته باشند.

4) هر‌گاه والدین تصمیمی برای بچه‌ها می‌گیرند، باید دلایل آن را به آن‌ها بگویند.

5) اگر بچه‌ها نسبت به محدودیت‌های ایجاد شده در خانواده اعتراض کردند، والدین باید با صحبت کردن آن‌ها را قانع کنند.

6) والدین نباید در کارهای مربوط به بچه‌ها دخالت کنند، چون به‌طور ذاتی راه خود را پیدا می‌کنند.

7) اگر بچه‌ها کاملا موافق میل والدین عمل کنند، در آینده افراد موفقی خواهند شد.

8) بچه‌ها باید کاری را که والدین از آن‌ها انتظار دارند، انجام دهند؛ ولی اگر انتظارات والدین غیرقابل‌ قبول بود، باید بتوانند آزادانه با آن‌ها در میان بگذارند.

9) وقتی والدین از بچه‌ها می‌خواهند تا کاری انجام دهند، بچه‌ها باید بدون چون و چرا انجام دهند.

10) والدین نباید بچه‌ها را در منزل محدود کنند، باید آن‌ها را آزاد بگذارند تا تمام لوازم خود را دستکاری کنند.

11) هرگاه بچه‌ها برخلاف میل والدین عمل کردند، والدین باید به جای تنبیه آن‌ها را راهنمایی کنند.

12) والدین خیلی زود باید به بچه‌ها بفهمانند که رئیس خانواده کیست.

13) والدین باید در تصمیم‌گیری‌های مربوط به خانواده فقط آنچه که خواست بچه‌هاست، انجام دهند.

14) اگر والدین رفتار و خواسته‌ی بچه‌ها را محدود نکنند، بیشتر مشکلات حل می‌شود.

15) والدین باید به هنگام تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی در امور خانواده، نظر بچه‌ها را نیز دخالت دهند.

16) والدین باید با بچه‌هایی که با نظر آن‌ها مخالفت می‌کنند، به شدت برخورد کنند.

17) والدین باید به بچه‌ها اجازه دهند تا در کارهای خودشان، تصمیم‌گیرنده باشند.

18) شوخی و بازی کردن با بچه‌ها در حضور والدین، توهین به آن‌هاست.

19) بچه ها به بازی و تفریح نیاز دارند، برای این کار والدین باید به آن‌ها اجازه دهند تا هر وقت دل‌شان خواست از منزل خارج شوند.

20) باید به بچه‌ها اجازه داده شود، که اگر فکر می‌کنند نظراتشان از والدین خود بهتر است، آن را ابراز کنند.

21) وقتی بچه‌ها مرتکب اشتباهی می‌شوند، هیچ‌گاه نباید آن‌ها را سرزنش کرد.

22) اگر والدین تصمیمی برخلاف میل بچه‌ها گرفتند، در چنین مواردی، باید در مورد آن با بچه‌ها گفتگو کنند و حتی اگر اشتباه کرده بودند، آن را بپذیرند.

23) گاهی اوقات والدین باید با بچه‌ها سازش کنند، نه اینکه انتظار داشته باشند همیشه بچه‌ها با آن‌ها سازش کنند.

24) بچه‌ها را باید آزاد گذاشت تا خودشان تجربه کنند.

25) بعضی از بچه‌ها ذاتا بد هستند و باید طوری تربیت شوند که از والدین خود بترسند.

26) بچه‌ها وقتی بزرگ شوند، از سخت‌گیری‌های والدین خود سپاس‌گزاری خواهند کرد.

27) وقتی بچه‌ها دچار مشکل و دردسری شوند(یا کار خطایی انجام دهند)، باید بدانند که با مطرح کردن آن مشکل برای والدین خود، تنبیه نمی‌شوند.

28) در مجالس و مهمانی‌ها باید بچه‌ها را آزاد گذاشت تا محیط اطراف خود را دستکاری کنند تا حس کنجکاوی آن‌ها ارضا شود.

29) بچه‌ها جدی و کوشا نخواهند بود مگر اینکه درباره‌ی کارهای آن‌ها سخت‌گیری کنیم.

30) اگرچه بچه‌ها تجربه‌ی کمی دارند، اما گاهی اوقات نظر آن‌ها بهتر از نظر والدین است.

این زمینه باید خالی باشد